Íslendingar sjá um sína

Heilsaði upp á 6 glæsilegar íslenskar konur sem voru í helgarskreppi til Stokkhólms, ein af þeim Elín María sem er systir Ólafs Más Björnssonar kollega og ven en hann hafði spurt mig hvort ég gæti stungið upp á einhverjum pubbum/veitingahúsum fyrir þær.  Hitti þær á staðnum Hotell í Östermalm áhyggjufullur, kannski bara hundleiðinlegt hjá þeim, allt of hávær tónlist.  Annað kom í ljós, íslendingar hafa ráð undir rifi hverju þegar skemmtanir eru annars vegar, hópurinn í góðu stuði og þar voru einnig Arna og vinkona hennar Þorbjörg Helga, elegant fulltrúa fyrir þjóðina.  Gat engan veginn dvalið lengi enda á bakvakt nýkominn úr vinnunni og lyktaði sjálfsagt eins og elliheimili, hafði líka týnt hárgelinu sem er meiri fötlun en margan grunar, alla veganna þegar ég á í hlut, leit út fyrir að hafa orrahreiður á höfðinu svona ofan á þessa gríðarlegu hreisturmyndun á hársverðinum og ofvöxt svitakirtla sem ég þjáist af.

Á laugardaginn fórum við Eyrún með eðalhjónunum Manoj och Annurada Kakar till Skarpö og hittum Göran Olivestedt og Bibbi konuna hans í Skarpö í stórfallegu húsi með útsýni yfir skerjagarðinn, Eyrún safnaði nokkrum sniglum og lét þá á sama stað "þ.a. þeir gætu talað saman", vildi ekkert hafa með morðsniglana sem eru bæði brúnir, ljótir og án kuðungs.

Á sunnudaginn var sól og blíða og þá farið í sólbað og Eyrún óð í fyrsta sinnn í ár út  í vatnið sem er ennþá of kallt til að synda í því, Vaka fékk sér þó sundsprett og mjög fyndið að sjá kvikindið skreppa saman eins og lopapeysu eftir þvottarprógramm valið af Valdimari Þorsteinssyni (100 gráður og skilvinda)

Bara 3 vikur þangað til ég kem heim...mikil tilhlökkun